Czy prawdziwą miłość można odnaleźć?

         Prawdziwej miłości się NIE ZNAJDUJE, nad prawdziwą miłością PRACUJE SIĘ całe życie.
         Na początku istnieje jedynie chemia. Ludzie zaczynają się sobie podobać, są zafascynowani własnymi osobowościami, zachłyśnięci zakrzywionym obrazem drugiej osoby i przepełnieni pożądaniem. Wszystko wydaje się wtedy tak proste, a przeszkody życia codziennego zyskują najmniejszą rangę ze względu na optymizm, który przepełnia ludzkie umysły. W naszym przeświadczeniu definicja konsekwencji się rozmywa. Pragniemy czerpać z życia jak najwięcej; wycisnąć z niego wszystkie soki i delektować się jego słodkim smakiem wraz z naszą drugą, wymarzoną połową. Jesteśmy ZAUROCZENI drugą osobą, gdyż nie znamy jej nawyków, zwyczajów, czy prawdziwego sposobu bycia. To naturalne, że ludzie chcą pokazać się z możliwie jak najlepszej strony. Pragniemy ukryć wszelkie niedoskonałości naszego charakteru i ciała, chcąc w ten sposób zyskać w oczach partnera. Pytanie jednak, czy to właśnie te mankamenty nie czynią nas wyjątkowymi?

         Czas jest najlepszym weryfikatorem miłości. Jeśli zakochani w sobie ludzie każdego dnia będą czynić swą połówkę lepszym człowiekiem, chemia przerodzi się w prawdziwe i trwałe uczucie, w którym nie zabraknie i początkowego pożądania. Nie można jednak liczyć wyłącznie na fajerwerki – prawdziwa miłość wymaga ogromnej pracy i wielu poświęceń, jednakże najcenniejsze doświadczenia wymagają wysiłku. I choć brzmi to jak coś nieosiągalnego, prawdziwa miłość składa się z prostych, przyziemnych rzeczy, które zyskują na sile w połączeniu w jedność. Wystarczy dla siebie BYĆ, ale co najważniejsze – słuchać się nawzajem i odnaleźć wspólny język, by razem pokonywać przeszkody, jakie los stawia na drodze zakochanym. Dopiero wspólna walka kochających się ludzi wyda owoc w postaci prawdziwej miłości.